Vila de Cruses-Santiago

woensdag 7 juni

De laatste fietsdag van deze reis ! Aangezien het ontbijt pas om 9 uur geserveerd werd, lekker uitgeslapen. Voor het ontbijt voor de laatste keer alle bagage aan de fiets gehangen. Jammer dat ik hier zo kort was, wat een mooie plek. Als ik nog een reserve dag gehad had, was ik zeker nog een nachtje gebleven. Van de 40 km die ik vandaag nog moest rijden, waren de eerste 15 km voornamelijk naar beneden, zodat ik lekker opschoot. Maar het venijn zat hem zoals altijd in de staart. Volgens het routeboekje kon je de laatste km het wandelpad volgen, er zat wel een onverhard klimmetje van 750 meter in, maar deze zou te doen zijn. En dat klopte ook, ware het niet dat er door de aanleg van een nieuw viaduct er boven aan deze klim een omlegging was gemaakt en ,......... deze was absoluut niet fietsbaar. Sterker nog ik moest mijn bagage afladen anders kreeg ik de fiets niet omhoog geduwd. En dan nog moest ik de remmen inknijpen en meter voor meter omhoog. Helaas heb ik er niet aan gedacht om foto's van beneden te maken. Van boven ziet het er veel minder stijl uit! Dus fiets boven, nog 2x op en neer om bagage op te halen.

Santiago is best een drukke stad, vooral om de oude binnenstad heen. Maar uiteindelijk om 14:20 aangekomen bij de Kathedraal. En dan is het klaar !  Cassim was zo lief om hierheen te vliegen en mij op te wachten. En met hem stonden er vele familie leden en vrienden op het plein om wandelaars en fietsers binnen te halen. Het was fijn dat hij er was. Het voelt nl even als een anti climax, de mooie reis zit erop, en dat realiseer je je meteen als hier aankomt. Dat merk je ook aan de reacties van andere pelgrims, juichen, tranen, lachen, maar dan ook kort daarna een soort van gelatenheid. Een soort avondvierdaagse binnenkomst in een veelvoud daarvan. En daar stelde je het ook altijd op prijs als je oma of ouders daar op je stonden te wachten. Cassim vliegt vrijdag met me mee naar Barcelona en vliegt dan later op de dag weer naar Amsterdam. Sven komt dan 's avonds aan, en gaan we samen Barcelona 2 dagen onveilig maken.

Mijn vakantie begint dus nu echt, alleen maar lekker eten, terrasjes pikken, door stad slenteren en sfeer proeven. Nog een paar dagen relaxen en weer terug met beide benen op de grond komen voordat volgende week het 'gewone leven' weer begint.

Ik zei natuurlijk een paar maanden geleden heel stoer, ik ga wel alleen. Maar hoe dichterbij de vakantie kwam kreeg ik toch een beetje bedenkingen. Allereerst heb ik me afgevraagd waarin ik een man tijdens mijn reis zou missen, en dat bleek na lang nadenken eigenlijk alleen op het gebied te zijn van problemen rond mijn fiets. Daar heb ik me goed op voorbereid : onderhoudsboekje gelezen, en gedownload op mijn telefoon ( ook in het spaans, voor het geval ik problemen met de Rohlofnaaf zou krijgen en er een fietsenmaker aan te pas moest komen) achterwiel er een keer uitgehaald. 

Daarnaast was ik bang dat ik teveel tijd had om na te denken over het afgelopen jaar en zag ik er een beetje tegen op om iedere avond alleen te eten. Maar dat was absoluut niet het geval. Ik wist al wel dat ik een sterke vrouw ben , zowel fysiek als geestelijk, maar deze reis heeft dit extra bevestigd. Ik heb genoten van alle ( soms kortstondige) ontmoetingen. Ik heb ze niet eens allemaal in mijn Blog vermeld. De vriendelijk Spanjaarden, maar vooral ook van de afwisseling in de natuur. Echt schitterend. Meng daar een stuk historie en spirutuele ervaringen mee en je hebt en perfecte afspiegeling van deze reis. 

Ik ga zeker nog een keer een Pelgrimsroute fietsen, en ik denk ook dan weer alleen.

Dit is voorlopig het laaste bericht in deze blog. 9 september vertrek ik voor een 2 weekse fietsreis naar Griekenland samen met mijn Zweedse vriendin Linda. Dat wordt een compleet andere reis : griekse oudheden, mooie strandjes, ook fietsen in de bergen, maar vooral veel plezier en lachen.  ook daar zal ik weer een blog van bijhouden.

Jullie allemaal bedankt voor de lieve en opbeurende reactie de afgelopen 21/2 week.

liefs Marga